نشریه چشمه
پنج نفر که هر کدام مدعی دروغین مهدویت بودند دستگیر و روانه زندان شدند . این خبر را هفته پیش دادستان قم اعلام کرده است.
سوالی که در این زمینه و موارد مشابه خودنمایی می کند، این است که چرا ادعای رابطه با امام زمان، خواب دیدن ها، نظر کرده های دروغین و ... زیاد شده است.
شاید در این خصوص دلایل و دیدگاههای متعددی وجود داشته باشد، اما دو نکته را می توان برجسته تر دید.
اول آنکه اعتقادات پاک و راسخ مردم ایران به ائمه اطهار (ع) و حرکت در مسیر اسلام ناب محمدی (ص)، مهمترین رمز سربلندی و توفیقات این ملت بوده که در طول تاریخ اجازه نداده است بیگانگان هویت و شرف او را لکه دار کنند، هر چند در این مسیر فراز و نشیب هایی نیز دیده است . از این رو طبیعی است که دشمنان این ملت برای به زانو در آوردن آن نقاط قوت و اتکای ملت را هدف گرفته و با ترفندهای گوناگون در صدد لوث کردن اعتقادات ملت برآیند، در این پروسه بسیارند افرادی که آگاهانه دست به شیادی زده و با ادعاهای بی پایه در صدد لوث کردن اعتقادات ملت برآیند ، و با منحرف کردن گفتمان مهدویت سعی در تخریب باورهای مردم در دراز مدت داشته باشند، برخی هم البته از سر ناآگاهی و شاید هم برای کسب درآمد چنین کنند.
در کنار این عامل شاید بتوان به عامل دیگری اشاره کرد که به سهم خود بسترساز این موضوع است . مفهوم انتظار در بطن خود به دو موضوع اشاره دارد اول ایمان و احساس؛ و دوم معرفت و عمل .
حال اگر در جامعه ای که صاحبان بصیرت و دانش نسبتا در اقلیت می باشند، بعد اول مفهوم انتظار را بصورت گسترده تبلیغ کنیم طبعا فضایی ایجاد می شود که عده ای فرصت طلب از فضای پیش آمده سو استفاده نمایند. بگونه ای که مسائل احساسی مانند ملاقات با امام زمان از مفهوم واقعی انتظار مهمتر شده و بجای بالا بردن سطح معرفت، بیشتر به نقل مواردی اینچنینی اهتمام ورزیده می شود (هر چند برخی از آنها از لحاظ اخلاقی تاثیر گذارند) و متاسفانه از جمله مشاغل دائم جماعت شیعه، ذکر احوالات ملاقات با آقا می گردد. هر روز کتابی منتشر می شود؛ دیدار پیرمردان با امام زمان، دیدار جوانان با امام زمان، دیدار میانسالان با امام زمان، دیدار زنان با امام زمان، دیدار علما با امام زمان، دیدار عرفا با امام زمان، دیدار گنهکاران با امام زمان و... بدین ترتیب، دیدنِ آقا جذاب ترین بخش از ماجرای انتظار شده و افرادی که ادعای دیدار با ایشان را می کنند مورد اقبال قرار می گیرند.
بدیهی است در صورتی که دو بعد «ایمان و احساس» و «معرفت و عمل» بطور متناسب در جامعه مطرح گردد و سطح دانسته های مردم بصورت متقارن رشد کند بسیاری از شیادان و مدعیان توسط مردم عادی قابل تمییز خواهند بود.
به عبارت دیگر افراط در احساس گرایی بدون توجه به معرفت و عمل گرایی باعث ایجاد فضایی خواهد گردید که اصل مفهوم در دراز مدت لوث شده و جامعه از موهبتی الهی که عامل پویایی و بالندگی جامعه می باشد ، محروم گردد. شکی نیست اگر عملا اقدامی در جهت زمینه سازی ظهور و تحقق دولت جهانی اسلام صورت نگیرد، بنا بر حکمت الهی غیبت، امام زمان (عج) از زندان 1200 ساله ی اعمال و رفتار، ما رهایی نخواهد یافت.
با تشکر از قاسم حبیب زاده